Grupa II
Pinczery i sznaucery, szwajcarskie psy górskie i do bydła, molosy - w typie dogowatym i typu górskiego, rasy pokrewne
Wzost - pies 55-58 cm, suka 52-55 cm
Masa ciała - pies 35-38 kg, suka 30-34 kg
Szata - krótka i szorstka w dotyku
Umaszczenie - pręgowana, płowa lub czarna; dopuszczalne białe znaczenia na łapach, piersi i pysku oraz czarna maska
POCHODZENIE RASY: BALEARY
Inne nazwy: Perro Dogo Mallorquin, Perro de Presa Mallorquin, Bojowy pies z Majorki
Ca de Bou, lub też Pies z Majorki to rasa utworzona już w Średniowieczu, w czasach wielkich wypraw morskich. W portowych zakątkach urządzano walki psów, w których o życie walczyły miejscowe psy Hiszpanów Ca de Bestiar z przyjezdnymi Buldogami angielskimi. W pewnym momencie skrzyżowano te dwie rasy i zaczęto hodować jako nową, niezależną linię. Nowo "powstałe" psy zaczęto także używano na tradycyjnych hiszpańskich placach boju, czyli do walki z bykami. Podobno tak kierowano walkami, aby wygrywał ten, który przeżył walkę. Wtedy to właśnie powstała nazwa rasy: Ca de Bou, czyli pies na byki.
Kiedy zakazano walk psów z bykami, Cane de Bou przestały być popularne dla Hiszpanów. Rasa zaczęła zanikać, aż hiszpańscy hodowcy przypomnieli sobie o niej. Odrodzili rasę, która została uznana przez FCI w 1965 roku pod nazwą Perro de Presa Mallorquin. Od 1977 roku oficjalna nazwa rasy, zaakceptowana przez FCI brzmi Perro Dogo Mallorquin (Pies Dog z Majorki) lub Ca de Bou.
Pies jest zrównoważony i spokojny, potrafi dobrze współpracować z człowiekiem, jest wierny i oddany, lubi towarzyszyć dzieciom. Wymaga konsekwentnego prowadzenia, bez przyuczania do agresji. Jak najwcześniej powinien być przyzwyczajany do obecności innych zwierząt.
W Polsce pies z Majorki został ujęty w wykazie ras psów uznawanych za agresywne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz