wtorek, 29 grudnia 2009
CHIN JAPOŃSKI
Grupa IX
Psy ozdobne i do towarzystwa (biszony, pudle, małe psy belgijskie, rasy azjatyckie o starym pochodzeniu, spaniele miniaturowe, chińskie grzywacze, chihuahua, małe psy w typie molosa)
Wzrost - pies ok 25 cm, suka nieco mniejsza
Masa ciała - ok 4 kg
Szata - włos jedwabisty, prosty i długi;
całe ciało, z wyjątkiem głowy, pokryte jest obfitym owłosieniem;
uszy, szyja, uda i ogon ozdobione są obfitymi piórami
Umaszczenie - biała z czarnymi lub czerwonymi łatami
pożądane są symetrycznie rozmieszczone łaty wokół oczu, na uszach i całym ciele; szczególnie pożądana jest szeroka, czysto biała strzałka, biegnąca od kufy do czubka głowy
POCHODZENIE RASY: JAPONIA
Inne nazwy: Czin japoński, Japan chin, Japanese Chin, Spaniel japoński
O istnieniu tej rasy jest wzmianka w chińskim manuskrypcie z 57 r. p.n.e. Na podstawie historycznych przesłanek ustalono, że przodkowie china japońskiego byli ofiarowani w roku 732 przez władców koreańskich (w okresie panowania dynastii Silla - 377 do 935 roku) na dwór japoński. W ciągu następnych stu lat importowano do Japonii większą liczbę psów tej rasy. Według świadectw historycznych psy tej rasy były później wprowadzone bezpośrednio do Chin (w czasie panowania dynastii Tang (618 - 910) i później do Korei Północnej (w czasie panowania dynastii Po H'ai - 698 do 926) przez dyplomatów.
W okresie panowania szoguna Tsunayoshi Tokugawa (1680 -1709) rasa została wyniesiona do rangi psa salonowego w pałacu Edo. W roku 1613 Brytyjczyk, kapitan Searles wprowadził china japońskiego do Anglii, a w roku 1853 amerykański wojskowy Perry importował kilka do USA. Dwa spośród tych ostatnich były ofiarowane królowej Wiktorii. Od 1868 roku chin japońskich stał się psem salonów i dam z wyższych sfer.
Japan chin to idealny pies pokojowy. Jest inteligentny, uwielbia zabawę, łatwo się przywiązuje i nie sprawia kłopotów. Trochę wprawdzie linieje i trzeba go od czasu do czasu wyszczotkować, ale za to potrzebuje niewiele ruchu.
Chin japoński to mały, żywy piesek, który pragnie by wszędzie ze sobą zabierać: w odwiedziny, na przyjęcia i wszelkie wycieczki. Tak naprawdę nigdy nie dorasta, ale na zawsze pozostaje szczenięciem, które jest na tyle bezczelne, że stale zwraca na siebie powszechną uwagę, nie stając się jednak tyranem. Jest to piesek dość delikatny, więc nie nadaje się do szalonych zabaw z dziećmi. Uwielbia być rozpieszczany, ale przecież w tym właśnie celu został wyhodowany.
PIELĘGNACJA SIERŚCI - 5/10
SPACERY - 2/10
ŻYCIE W MIEŚCIE - 10/10
CZĘSTE CHOROBY:
- choroby dróg oddechowych
- zawał serca
- zwichnięcie rzepki
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
słodki marzy mi się taki ;)
OdpowiedzUsuńCałe życie marzę o takim, może ktoś mi podaruje
OdpowiedzUsuńmoja kolezanka ma takiego:) słodkie sa:)
OdpowiedzUsuńtez chce takiego sobie kupic:)
Kocham te pieski
OdpowiedzUsuńwłaśnie namawiam rodziców na takiego