środa, 30 grudnia 2009

DUŻY SZWAJCARSKI PIES PASTERSKI


Grupa II
Pinczery i sznaucery, szwajcarskie psy górskie i do bydła, molosy - w typie dogowatym i typu górskiego, rasy pokrewne



Wzrost - pies 65-72 cm, suka 60-68 cm
Masa ciała - ok. 40 kg
Szata - prosta i twarda składa się z dłuższych, gęstych włosów okrywowych i obfitego podszerstka, z połyskiem
Umaszczenie - czarne z czerwono - brązowym podpalaniem i symetrycznymi białymi znaczeniami; podpalania znajduje się pomiędzy czernią i bielą i występuje na policzkach, nad oczami, na wewnętrznej stronie ucha, po bokach klatki piersiowej, na łapach i spodzie ogona
białe znaczenia znajdują się na głowie i kufie, na dolnej stronie szyi i na klatce piersiowej, na stopach i końcu ogona; pomiędzy białą strzałką na głowie i podpalaniem nad oczami musi występować kolor czarny
podszerstek ciemnoszary lub czarny



POCHODZENIE RASY: SZWAJCARIA

   Inne nazwy: Greater Swiss Mountain Dog, Großer Schweizer Sennenhund, Great Swiss Mountain Dog

Duży szwajcarski pies pasterski jest ponoć bezpośrednim potomkiem molosów trzymanych przez Juliusza Cezara.
Niegdyś był psem rzeźnickim, a więc  również stróżującym i obrńczym, używanym również jako zwierzę pociągowe, ciągnące ciężkie wózki na targ, pilnował także stad bydła.

Jest bardzo czujny i nieufny wobec obcych, lecz jednocześnie doskonale czuje się w ludzkiej rodzinie. Uważa się go za zrównoważonego, spokojnego, cierpliwego, inteligentnego i godnego zaufania. Choć dobrze sprawuje się w domu, potrzebuje dużo przestrzeni i ruchu, więc najlepiej czuje się w domu z ogrodem, którego może pilnować. Nie nadaje się zatem do życia w mieście.
Dużego szwajcarskiego psa pasterskiego ne można - ot tak, kupić i pozostawić samemu sobie w ogrodzie.
Świetnie porozumiewa się z innymi zwierzętami i łatwo go wychować.
Duży szwajcarski pies pasterski wymaga odpowiedniego pokarmu, bogatego w minerały. Dzięki temu może uniknąć wielu typowych schorzeń, właściwych dużym rasom. Ze względu na predyspozycje do skrętu kiszek powinien jadać regularnie.
Krótki włos nie sprawia problemu w pielęgnacji psa.

Duży Szwajcarski Pies Pasterski nie jest zbyt popularny w Polsce. Na dużych wystawach psów rasowych pojawia się maksimum kilkanaście egzemplarzy. W ostatnich latach wzrosła liczba hodowli psów tej rasy.




PIELEĘGNACJA SIERŚCI - 2/10
SPACERY - 10/10
ŻYCIE W MIEŚCIE - 0/10



CZĘSTE CHOROBY:
- dysplazja stawu biodrowego

1 komentarz:

  1. Trochę nie prawda z tym spacerem i mieszkaniem w mieście.
    Ja bym dał np.:
    SPACERY: 6/10
    ŻYCIE W MIEŚCIE: 4/10

    OdpowiedzUsuń