Grupa II
Pinczery i sznaucery, szwajcarskie psy górskie i do bydła, molosy - w typie dogowatym i typu górskiego, rasy pokrewne
Wzrost - pies min. 75 cm, suka min. 70 cm
Masa ciała - pies 50-70 kg, suka 40-60 kg
Szata - krótka i twarda
Umaszczenie - dopuszczalne są:
- jasnożółte z czarnym nosem i ciemną maską,
- brązowożółte z czarnym nosem i ciemniejszymi znaczeniami na niektórych partiach ciała, dopuszczalne są jaśniejsze oczy,
- czarne
POCHODZENIE RASY: DANIA
Inne nazwy: Dog Duński, Mastif Duński
Nazwa rasy pochodzi od zamku Broholm, na wyspie Funen. Przodkami broholmerów były prawdopodobnie molosy przywiezione do Danii z terenów Brytanii przez wikingów. Zostały one później skrzyżowane z dogami niemieckimi starego typu i mastifami angielskimi. W 1850 r. nadworny łowczy hrabia Niels Frederik Sehested rozpoczął planowaną hodowlę. Stała się ona wtedy bardzo popularna, a na cześć Sehesteda nadano jej miano broholme - od nazwy posiadłości hrabiego. Hodowlę mastifów duńskich prowadziło także zoo w Kopenhadze (1859-1929). Łącznie urodziło się tam około 200 szczeniąt. W 1886 roku został stworzony wzorzec rasy. Po wojnie rasę uznano za wymarłą. Od 1974 roku rasa jest rekonstruowana, utworzono specjalny Komitet ds. Ras Narodowych i Zapomnianych. W 1982 roku został zatwierdzony wzorzec rasy przez FCI, a od 2001 roku można sprzedawać psy tej rasy do innych krajów. Wielkim miłośnikiem psów tej rasy był król Fryderyk VII i jego małżonka, księżna Danner. Populacja broholmerów o czarnym umaszczeniu wynosi zaledwie 30 sztuk.
Broholmer jest silnym i masywnym psem o prostokątnym formacie sylwetki. Posiada dużą i szerką głowę, z szyją o luźnej skórze na niezbyt rozbudowanym podgardlu. Istotną proporcja dla tej rasy jest ta sama długość czaszki i kufy. Linia grzbietu jest prosta, z wyraźnie zaznaczonym kłębem. Ogon jest noszony poniżej niej, bez tendencji do tworzenia się na jego końcu pióra.
Jest psem pojętnym i łatwo poddającym się szkoleniu. Nadaje się nawet dla początkującego właściciela. W stosunku do dzieci i innych zwierząt jest cierpliwy i opiekuńczy. Jest dość aktywny jak na molosa, wymaga sporo ruchu.
W przeszłości psy tej rasy były wykorzystywane w polowaniach na dziki. Aktualnie sprawdza się jako pies stróżujący i pies obronny.
Jest superr psem, polecam!! Sama mam jedna suczke 4 letnia i juz zamawiam nastepnego szczeniaka z dobrej hodowli
OdpowiedzUsuńno :)) najlepsze psy na świecie :))
OdpowiedzUsuńmy mamy suczkę 6 letnią i żadna inna rasa nie może się równać :))
gorąco polecamy :))
Miałem kiedyś takiego kochanego i bardzo inteligentnego pieska... Nie znałem wcześniej jego rasy ani pochodzenia. Opowiem jego historię od samego początku. Po wielokrotnych włamaniach do naszego domu pojechaliśmy do schroniska wybrać jakiegoś psa obronnego. Traf chciał, że wśród tylu schorowanych czworonogów w Łódzkim schronisku przy ul. Malowniczej znalazł się ten jeden wyjątkowy i naprawdę wyróżniający się Broholmer. Ale wtedy jeszcze nikt tego nie wiedział. Potrzebowaliśmy owczarka ale szybko zmieniliśmy zdanie. Miał 6 miesięcy i wyglądał prześlicznie. Jego oczy ujęły nas za serce. Na początku strasznie nam chorował.... Ratowaliśmy psinkę, chyba po 2 tygodniach hospitalizowania na kroplówkach doszedł w końcu do siebie. Dbaliśmy o niego, ale nie rozpieszczaliśmy. Kiedy minęło mu 1,5 roku okazało się że jest śmiertelnie chory ;( Choroba rozwijała się w nim prawdopodobnie od urodzenia. Miał raka i to był dla nas szok. Minęło już kilka lat a my wciąż nie możemy o nim zapomnieć i strasznie tęsknimy. Nie znamy powodu dla którego ktoś oddał do schroniska takiego cudownego pieska. Zakochaliśmy się w naszym Pablusiu. Nie sposób opisać to jak cudownych miał charakter. Uwielbiali go wszyscy którzy mieli okazję go poznać. Nigdy wcześniej nie spotkałem tak pozytywnego psa. Był wyjątkowy! Po stracie Pabla chcieliśmy wypełnić szybko pustkę. Zaczęliśmy dociekać jakiej był rasy. W tej drodze poznaliśmy File Brasileiro, Mastifa angielskiego, Tose inu, oraz Rhodesiana Ridgebacka. Ten ostatni okazał się najbardziej dokuczliwy. Kupiliśmy go za 1500 zł a oddaliśmy za darmo dalekiemu znajomemu. Opis jest powierzchowny. Książkę mógłbym napisać nt. przygód w dążeniu do poznania odpowiedniej rasy naszego Pabla. Teraz jesteśmy zgodni i pewni na 100% że mieliśmy Broholmera. POZDRAWIAM, MARCIN Z Brzezin
OdpowiedzUsuń