środa, 30 grudnia 2009
ELKHUND CZARNY
Grupa V
Szpice i psy ras pierwotnych (pierwotne psy myśliwskie, nagie psy, psy z pręgą)
Wzrost - pies 46-49 cm, idealna wysokość: 47 cm, suka 43-46 cm, idealna wysokość: 44 cm
Masa ciała -
Szata - włos gęsty i twardy, ale przylegający ściśle do ciała; na głowie i przedzie kończyn – krótki i gładki; dłuższy na klatce piersiowej i szyi, z tyłu kończyn i na spodzie ogona,
szata składa się z dłuższego i twardego włosa okrywowego oraz miękkiego i wełnistego czarnego podszycia
Umaszcznie - lśniąco czarna; odrobina bieli na klatce piersiowej i łapach może być tolerowana
POCHODZENIE RASY: NORWEGIA
Inne nazwy: Norweski elghund czarny, Norwegian Elkhound Black, Norsk Elghund Sort
Pochodzący z Norwegii elkhund jest bardzo podobny do psów nordyckich, które już w epoce kamiennej stanęły u boku człowieka. Hodowla dzisiejszych elkhundów rozpoczęła się w 1865 roku. W 1879 roku Norwegowie i Szwedzi założyli klub dla tej rasy, a pierwszy wzorzec opracowano w 1906 roku. To pies pierwotnie wykorzystywany do polowań na łosie, rzadziej na niedźwiedzie. Jako pies użytkowy - stróżujący czy obrończy - bardzo poważnie traktuje wszelkie swe zadania i oddany jest im ciałem i duszą. Współcześnie jest trzymany w Norwegii głównie na wsi i wykorzystywany do pilnowania stad zwierząt, oraz jako pies stróżujący.
W swojej ojczyźnie jest wykorzystywany do polowań na łosie i niedźwiedzie, głównie przy wystawianiu myśliwemu zwierzyny. Potrafi wyczuć łosia z odległości wielu kilometrów.
To pies przyjacielski i wierny wobec człowieka, ale bezwzględny na polowaniu. Elkhund chętnie współpracuje z człowiekiem, ale w żadnym razie nie jest psem podporządkowanym swojemu opiekunowi. Dobrze i z przekonaniem wykonuje swoje obowiązki, ale nie czuje się zobowiązany do całkowitego posłuszeństwa. Nie można próbować złamać mu charakteru, bo całą swą siłę obróci przeciwko człowiekowi. Jego wychowanie musi przebiegać w spokoju i łagodności. Różni się od innych psów dalekiej północy tym , że tylko na pozór jest twardym i samodzielnym psem, wewnątrz zaś jest łagodny i bardzo przywiązany do swojego pana. O jego dobre wychowanie trzeba zadbać tak wcześnie jak to możliwe, dobrze ułożony jest posłuszny i potrafi bez zarzutu zachować się w domu. Nie nadaje się do życia w stadzie, ma dominujący charakter, szczególnie samce nie tolerują innych psów w roli szefa. Mimo swojego groźnego wyglądu jest idealnym towarzyszem zabaw z dziećmi. To wszechstronny pies, o zrównoważonym charakterze. Jego talenty doceniają nie tylko myśliwi, ale także wojsko - armia norweska trzyma kilkadziesiąt elkhundów. Idealny opiekun elkhunda musi być dla swojego psa autorytetem - od najwcześniejszego szczenięctwa elkhund musi przyjąć, że istnieją zasady i reguły, które obowiązują wszystkich, także i jego. Nie nadaje się do życia w mieście.
Bywa agresywny i średnio akceptuje inne zwierzęta.
Zazwyczaj ma dobry kontakt z dziećmi. Potrzebuje dużo ruchu, dlatego trzeba z nim dużo spacerować. Najlepszy jest dla niego dom z ogrodem.
Traci intesywnie sierść, dlatego należy czesać go codzennie.
Psy tej rasy nie są spotykane w Polsce.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz