niedziela, 27 grudnia 2009

Bearded Collie


Grupa I
Owczarki i psy pasterskie (rasy zaganiające spokrewnione ze szpicami, rasy zaganiające pochodzące od kudłatych psów z Azji Środkowej, rasy nazywane strażnikami stad zaliczane do molosów typu górskiego)



Wzrost - pies 53-56 cm, suka 51-53 cm
Masa ciała - ok 30 kg
Szata - dwuwarstwowa; włos okrywowy długi, przylegający, prosty; podszerstek miękki i gęsty
Umaszczenie -  rodzą się w jednym z czterech kolorów: czarnym, czekoladowym, błękitnym lub piaskowym.
Z wiekiem większość psów silnie się rozjaśnia, każdemu umaszczeniu towarzyszą zwykle białe znaczenia, tzw. irlandzkie (strzałka na głowie, kołnierz, brzuch, łapy i koniec ogona); u niektórych psów występują podpalania, zwykle słabo widoczne



POCHODZENIE RASY: WIELKA BRYTANIA

  Inne nazwy: Beardie, Highland Collie, Hairy Mou ed Collie, Mountain Collie

Był niegdyś szybkim, zwrotnym i zręcznym psem pilnującym i zaganiającym, trzymanym przez szkodzkim pasterzy juz od XVII wieku.
Od tamtych czasółw wiele się zmieniło i  bearded collie stał się eleganckim psem wystawowym, mieszkajacym w wielkich miastach. Przy całej swej urodzie i popularności jednak nadal niezwykle inteligentny.

Jest żywy, uwielbia sie bawić, łatwo go wychować, bez trudu dostosowuje się do różnych sytuacji i zawsze jest w dobrym nastroju. Ma wielkie poczucie humoru, które objawia sie przede wszystkim tym, że przychodzą mu do głowy najprzeróżiejsze pomysły, żeby tylko nie posłuchać swojego pana. POtrzebuje dużo ruchu i sensownego zajęcia, które nie pozwoli mu się nudzić. Jeśli nie będziemy się z nim wystarczająco dużo bawić, zacznie kopać doły, skomleć, skakać przez ogrodzenie lub niszczyć wszystko, co stanie mu na drodze. Najlepiej pasuje do kogoś, kto uprawia bieganie lub jeździ na rowerze. Mimo kariery wystawowej jego instynkt pilnowania nie uległ stłumieniu, toteż będzie on zawsze próbował utrzymać swoją rodzinę w grupie niczym stado owiec.

Bearded collie wymaga konsekwentnego wychowywania. Należy się z nim duzo bawić, zawsze postepować w stisunku do niego fair i pamiętać, ze ten wrazliwy pies nie znosi twardej ręki. Są wrażliwe na hałas oraz dość szczekliwe, źle znoszą samotność.

Wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Sierść szczotkuje się parę razy w tygodniu, by uniknąć skołtunienia. Trzeba również usuwać nadmiar włosów między poduszkami palców i utrzymywać w czystości wnętrze ucha.

Użytkowość
- Pies pasterski - sprawdza się jako opiekun stad.
- Pies policyjny - pomaga przy wykrywaniu narkotyków.
- Pies ratownik - w brygadach ratowniczych, poszukujących ofiar pod gruzami (np. po trzęsieniach ziemi), chwali się jego sprawność fizyczną i inteligencję.



PIELĘGNACJA SIERŚCI - 10/10
SPACERY - 6/10
ŻYCIE W MIEŚCIE - 8/10


CZĘSTE CHOROBY:
- dysplazja stawu biodrowego

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz