poniedziałek, 28 grudnia 2009

Bereneński Pies Pasterski


Grupa II
Pinczery i sznaucery, szwajcarskie psy górskie i do bydła, molosy - w typie dogowatym i typu górskiego, rasy pokrewne



Wztost - pies 64-70 cm (idealny 66-68 cm), suka 58-66 cm (idealny 60-63 cm)
Masa ciała - pies 36-48 kg, suka 34-41 kg
Szata - długa, bujna z połyskiem, gładki lub lekko falisty
Umaszczenie - czarna maść podstawowa z ciemnym brązowoczerwonym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na klatce piersiowej i na kończynach,  białe znaczenia w postaci symetrycznego rysunku na głowie - biała strzałka nie powinna zachodzić na brązowe plamy nad oczami, a białe znaczenie na kufie sięga najwyżej do kącika warg.
Białe znaczenie przechodzi z podgardla na klatkę piersiową.
Wymagane białe łapy i biały koniec ogona. Tolerowana mała, biała plamka na karku i przy odbycie.




POCHODZENIE RASY: SZWAJCARIA

  Inne nazwy: Berner Sennenhund, Bernese Mountain Dog

Berneński pies parterski był trzymany przez  berneńskich chłopów, dla których pracował - ciągnął wózki z mlekiem na targ i stróżował w obejściu. W XIX wieku rasa ta niemal wymarła i dopiero w latach 70., gdy pies tej rasy zaczął występować w reklamnie suchej karmy, stała się niemal tak modna, jak obecnie west highland white terrier.

Berneńczyk jest bardzo przyjemnym psem do towarzystwa, pięknym, łagodnym, przyjaznym i serdecznym. Jeśli w ogóle ma jakąś wadę, to jest to skłonność do przywiązywania sie do jednego pana. Potrzebuje duzo ruchu, niezbyt dobrze znosi upały, toteż nie nadaje się do trzymania w mieście, choć właśnie w miejskich parkach można go oglądać najcześciej, zazwyczaj w towarzystwie właścicieli samochodów terenowych, do których tak świetnie pasuje. Berneńczyk potrzebuje duzo miejsca; najlepiej czuje się w domu z ogrodem, którego może pilować i do którego może uciec, jeśli w domu jest mu zbyt ciepło.

Nuka posluszeństwa powinna zacząć się bardzo wcześnie i trwac długo, bowiem berneńczyk jest zdyt duży i masywny, by mozna było tolerować nieposluszeństwo. Jest bardzo czujny i umiarkowanie ostry, lecz w żadnym wypadku nie wolno szkolić go na psa obrończego; wystarczające wrażenie robi na obcych jego wielkość i niski głos.



PIELĘGNACJA SIERŚCI - 5/10
SPACERY - 8/10
ŻYCIE W MIEŚCIE - 2/10



CZĘSTE CHOROBY:
- dysplazja stawu biodrowego
- czasami skret żołądka

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz