Grupa I
Owczarki i psy pasterskie (rasy zaganiające spokrewnione ze szpicami, rasy zaganiające pochodzące od kudłatych psów z Azji Środkowej, rasy nazywane strażnikami stad zaliczane do molosów typu górskiego)
Wzrost - pies 58-62 cm, suka 54-58 cm
Masa ciała - pies 32-38 kg, suka 26-32 kg
Szata - bardzo obfita, bardzo długa i zróżnicowana w zależności od obszaru, włos szorstki (typu koziego), zwłaszcza na przedniej części ciała
Od połowy klatki piersiowej w kierunku tyłu i na kończynach futro ma tendencję do tworzenia kosmyków, lub jest już w splecione w kosmyki w zależności od wieku psa; strączki te zaczynają się na linii wierzchniej grzbietu i opadają po bokach ciała.
Na głowie włos mniej szorstki tworzący grzywkę zakrywającą oczy.
Na kończynach włos równomiernie rozłożony w postaci miękkich kosmyków opadających do ziemi. Podszerstek krótki i gęsty, tak że trudno zobaczyć skórę, tłusty w dotyku.
Umaszczenie - może miewać różne odcienie szarości i koloru płowego, dopuszczalny jest także kolor matowej czerni, który w słońcu mieni się na rudo. U rasy tej włos z wiekiem się rozjaśnia, w zależności od pory roku zmienia także odcień. Popularna jest maść marmurkowa, która z wiekiem może zmieniać się w jasnopopielatą, przy maści marmurkowej, tęczówka oka może być częściowo lub nawet całkowicie niebieska
POCHODZENIE RASY: WŁOCHY
Inne nazwy: Owczarek z Bergamo, Bergamasco Shepherd Dog, Cane de Pastore Bergamasco
Bergamasco to rasa psów, które wykorzystywano do pilnowania stad zwierząt hodowlanych. Zasięg w jakim pierwotnie występował Bergamasco dotyczył regionu Alp Włoskich, zwłaszcza dolin rejonu Bergamo, gdzie hodowano głównie owce. Spokrewnione z owczarkiem z Bergamo są m.in. owczarek kataloński, puli, Bearded Collie i polski owczarek nizinny.
Cane de Pastore Bergamasco, oznacza w dosłownym tłumaczeniu "psa pasterza bergamskiego".
Bergamasco jest psem silnym, zwinnym i odpornym. Dzięki swojej obfitej szacie wydaje się o wiele potężniejszy, niż jest w rzeczywistości. W miarę wzrostu, szata zaczyna formować się w dredy, które u kilkuletniego psa mogą osiągać znaczna długość. Dotyczy to głównie psów wystawowych, gdyż u psów pracujących sierść często się niszczy, tworząc poszarpane kołtuny. W przeciwieństwie do dredów komondora czy puli, u Bergamasco są one grube, płaskie i szerokie, nieraz przypominając rybie łuski.
Są nieufne wobec obcych. Nie okazują jednak bezpodstawnej agresji. Owczarki te są przyjazne, w stosunku do dzieci tolerancyjne i cierpliwe. Inteligentne, choć nie zawsze ślepo posłuszne.
We Włoszech Bergamasco szkolone są na psy ratownicze. Spełniają się także jako psy pilnujące domostw.
Szata bergamasco nie wymaga szczególnej pielęgnacji, w sposób naturalny się filcuje, choć czasem dredom trzeba nieco "pomagać", by osiągnęły pożądany kształt. Bergamasco nie linieje, choć na sierści przynosi do mieszkania wiele brudu, więc jeśli nie ma się ambicji wystawowych, korzystne jest odpowiednie przycinanie sierści, co jednocześnie pozwala zachować większą higienę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz