Ropnie: są bardzo bolesne, a u ras długowłosych łatwo je wpoczątkowym stadium przeoczyć. Wzbierający ropień należy częstoprzemywać bardzo ciepłą, słoną wodą, aż pęknie i się opróżni.Przemywanie należy kontynuować do całkowitego osuszenia ropnia, bodopiero wtedy skóra zacznie normalnie się goić. Jeśli ropień nieopróżnia się lub wokół powstają nowe, należy udać się z psem doweterynarza, który dobierze kurację antybiotykową.
Gruczoły okołoodbytowe: umieszczone symetrycznie po obu stronachodbytu, zaczynają psu doskwierać, kiedy są przepełnione, a pies zaczynasaneczkować, pocierając zadem o ziemię. Gruczoły łatwo opróżnić samemu,choć za pierwszym razem należy poprosić weterynarza, aby pokazał nam,jak się to robi.
Zaparcie: zwykle pojawia się w wyniku błędów dietetycznych,wystarczy więc zmiana sposobu żywienia, aby mu zaradzić. Należy wtedypodawać psu namoczoną, a nie suchą karmę albo lekko obgotowane jarzyny.Wypróżnienie ułatwi dodanie do jedzenia łyżki oleju.
Łupież: jego pojawienie się może oznaczać, że w diecie psapowinno się znaleźć więcej tłuszczu do każdego posiłku należy dodaćłyżkę oleju roślinnego albo podawać olej w kapsułkach.
Biegunka: zwykle wywołuje ją gwałtowna zmiana diety; łatwoporadzić sobie z nią, stosując 24 godzinną głodówkę, co ma kojący wpływna rozregulowany przewód pokarmowy. Pies musi mieć jednak stały dostępdo świeżej wody pitnej .Przez parę następnych dni stosujemylekkostrawną dietę. Jeśli jednak w odchodach pojawia się krew lubbiegunce towarzyszą wymioty, a pies źle się czuje, należy jaknajszybciej zasięgnąć porady weterynarza.
Infekcje uszu: odkładanie się woskowiny oraz świerzbowce usznemogą prowadzić do poważnych stanów zapalnych uszu. Pies drapie się,potrząsa gotową, czasami nosi ją przechyloną na jedną stronę, a uchojest pełne cuchnącej wydzieliny. Oczyszczenie ucha, podawanie kropliczęsto pomaga, ale gdy ucho jest nadal zaczerwienione i gorące,należy udać się do weterynarza.
Infekcje oczu: problemy z oczami zdarzają się często, u wieluras są to schorzenia dziedziczne, które muszą być staranniezdiagnozowane. Pojawienie się owrzodzeń albo niebieski połysk okawymaga natychmiastowej konsultacji ze specjalistą, zanim zajdąnieodwracalne zmiany.
Choroby serca: co prawda rzadko słyszy się o nagłych zgonachpsów? z powodu ataku serca ,jak ma to miejsce u ludzi, ale jednak psytakże cierpią z powodu chorób serca, zwłaszcza jeśli następują nagłelub postępujące zaburzenia w krążeniu krwi, prowadzące do znacznegoobniżenia ciśnienia, zasłabnięcia, a nawet utraty przytomności. Na ogółw takich przypadkach pies szybko dochodzi do siebie, zwłaszcza jeślipozwolić mu odpocząć na świeżym powietrzu. Nagłe zwiększenie ciśnieniakrwi i jej gwałtowny napływ do serca powoduje pewną sztywność i nieprowadzi do utraty przytomności. W obu przypadkach należy jaknajszybciej zasięgnąć porady weterynarza.
Alergie skórne: psy, podobnie jak ludzie, mogą być uczulone napyłki roślin i cierpieć z powodu kataru siennego. Objawia się tointensywnym łzawieniem i wyciekiem z nosa, spowodowanym podrażnieniembłony śluzowej. Leczenie tej przypadłości nie jest proste i wymagakonsultacji z weterynarzem lub doświadczonym homeopatą. Leczenie częstoprowadzi się metodą prób i błędów, aż do wyeliminowania właściwychalergenów.
Udar cieplny: nigdy, pod żadnym pozorem, nie powinno się zamykaćpsa w stojącym na słońcu samochodzie, nawet przy otwartych oknach. Psymają słabą regulację termiczną i nagły wzrost temperatury ciała szybkomoże doprowadzić u nich do śmierci. Objawy to przyspieszony oddech,wymioty, biegunka, bladość śluzówek i utrata przytomności. Aby obniżyćtemperaturę ciała psa, należy przenieść go w cieniste, przewiewnemiejsce i polać obficie zimną wodą. Przy silnym przegrzaniu należywezwać weterynarza.
Przepuklina pachwinowa: przepuklina pachwinowa zdarza się tak upsów, jak i u suk, z jednej albo z obu stron. Czasami niewidoczna uszczeniąt, ujawnia się u psów dorosłych. Należy skonsultować się zweterynarzem, który podejmie decyzję co do interwencji chirurgicznej.
Alergie pokarmowe: niektóre rasy są bardziej niż inne podatne nanietolerancje pokarmowe, które objawiają się swędzącymi wypryskami nabrzuchu i spodniej strome ud. Drogą dietyeliminacyjnej należy zidentyfikować produkty wywołujące u psa alergiępokarmową i na zawsze wyeliminować je z codziennej diety.
Kaszel kenelowy: przeciw bardzo zakaźnemu kaszlowi kenelowemumożna zabezpieczyć psa szczepionką.W stadium początkowym pies lekkopokasłuje, jakby oczyszczał sobie gardło, potem rozwija się gwałtowny,ochrypły kaszel. Pies powinien być izolowany od innych zwierząti znaleźć się pod opieką weterynarza. Choroba zwykle nie jest trudna wleczeniu, choć szczenięta, psy starsze lub osłabione przechodzą jąciężej, zdarzają się nawet przypadki śmierci.
Niewydolność nerek: częste picie wody może być objawem chorobynerek, zwłaszcza, jeśli towarzyszy mu ciężki oddech oraz przyspieszonestarzenie się; należy zasięgnąć porady weterynarza.
Choroby wątroby: choroby wątroby to poważne przypadki, którychnie należy leczyć samemu, lecz zwrócić się do specjalisty już przypierwszych zauważonych objawach. Sygnałem ostrzegawczym jest żółtawykolor śluzówek oraz białkówki oka, czasami widoczne jest też żółknięciewnętrza małżowiny usznej, co lepiej widać w dziennym niż sztucznymświetle. Inne objawy to osłabienie, utrata apetytu oraz ciemna barwamoczu.
Ropomacicze: wypełnieniu macicy przez ropę towarzyszy zwyklewysoka gorączka i wyraźnie zwiększone pragnienie. Choroba zagraża życiusuki i wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej. Znane są dwieformy ropomacicza - otwarte, z wyraźnym wyciekiem z pochwy, orazzamknięte, bez wycieku.
Choroby kręgosłupa: na problemy z kręgosłupem narażone sąszczególnie krótkonogie rasy o wydłużonym tułowiu. Psom o takiejbudowie, zwłaszcza w starszym wieku, nie należy pozwalać na skoki zkanapy czy fotela. Każdy uraz powinien być skonsultowany zweterynarzem. W niektórych przypadkach leczenie przynosi poprawę, winnych następuje paraliż tyłu. Pływanie może być bardzo pomocne wleczeniu, niektórzy z dobrym skutkiem szukają pomocy u kręgarzy.teżstarannie zwalczać pchły, które są żywicielem pośrednim dla tasiem ców;po inwazji pcheł dobrze jest psa także odrobaczyć.Pasożyty zewnętrzne: jeśli pies zaczyna się drapać, trzeba jaknajszybciej ustalić przyczynę. Swędzenie mogą oczywiście wywoływaćwypryski z powodu alergii pokarmowej, ale na ogół chodzi o pchły;niektóre psy miewają nawet alergie na ugryzienia pcheł.
Choroba lokomocyjna: niektóre psy nigdy nie chorują wsamochodzie, inne wyrastają z choroby lokomocyjnej dopiero w okresiedojrzałości. Należy zapytać weterynarza o tabletki przeciw chorobielokomocyjnej i podawać je zawsze według instrukcji.Przepuklina pępkowa: może powstać podczas porodu, przy nieumiejętniepociągniętej pępowinie. Niektóre rasy wydają się mieć większą skłonnośćdo tej przypadłości. Przepuklina pępkowa może mieć różne rozmiary,toteż należy zasięgnąć porady weterynarza, który podejmie decyzję, czypotrzebna jest operacja.
Brak jąder: samiec powinien mieć dwa normalnie rozwinięte jądraw mosznie, co następuje zwykle przed czwartym miesiącem życia. Obecnośćtylko jednego jądra lub całkowity ich brak to wskazanie do konsultacjiz weterynarzem. Uwięzie w jamie brzusznej jądra lepiej usunąćoperacyjnie, ze względu na ryzyko zrakowacenia ich w wieku późniejszym.
Pasożyty: z pasożytów wewnętrznych u psów najczęściej występująrobaki obłe (glisty) i płaskie (tasiemce).Niesłychanie ważne jest wczesne odrobaczenie szczeniąt, a następniekontynuowanie programu zaleconego przez weterynarza zwykle odrobacząsię psa raz na sześć miesięcy. Aby dobrać odpowiednią dawkę zalecanegoprzez lekarza środka. Pchły to małe, czerwonawo-brązowe owady,żywiące się krwią. Są szybkie, niezbyt łatwo je zobaczyć pusztejsierści. Mogą skakać na dalekie odległości. Małe, czarne kuleczkiodchodów świadczą o ich obecności. W sklepach z artykułami dla zwierzątmożna kupić rozmaite środki insektobójcze, ale nie należy ich mieszać ilepiej zapytać o radę weterynarza, zanim zdecydujemy się na któryś znich. Wszy także pasożytują w sierści psa, ale są dużo wolniejsze i łatwiej je zobaczyć. Zwykle bytują na szyi i za uszami psa. Roztocza żyjącew sianie łatwo zwalczać za pomoc szamponów insektobójczych: wyglądająjak maleńkie, pomarańczowe kropeczki zgromadzone wokół oczu i nałapach, między palcami psa.Wkręcające się w skórę kleszcze mogą być bardzo niebezpieczne, przenoszą bowiem trudne w leczeniu, niebezpieczne choroby boreliozę i babeszjozę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz