Grupa VI
Psy gończe i rasy pokrewne, posokowce
Wzrost - pies 45-50 cm, suka 40-45 cm
Masa ciała - 15–20 kg
Szata - włos jest długości 2-3 cm, średnio mocny, przylegający i gęsty, na grzbiecie, szyi i ogonie dłuższy
Umaszczenie - wyłącznie czarne podpalane
POCHODZENIE RASY: SŁOWACJA
Inne nazwy: Slovenský kopov, Slowakische Schwarzwildbracke
Według Hansa Rãbera Celtowie, którzy w IV wieku p.n.e. rozpoczęli ekspansję na obszarze współczesnych Węgier, posiadali psy, które krzyżowali z miejsowymi psami Scytów. Psy te także mieszano z gończymi austriackimi, chartami polskimi, chartami węgierskimi uzyskując rodzime psy gończe. W latach 70. XVIII wieku wydano nakaz hodowli gończych słowackich w czystości rasy. W tamtym okresie ten pies najliczniej występował na terenie obecnej Słowacji i były w posiadaniu majętnych myśliwych pochodzących z Niziny Panońskiej. Podczas II wojny światowej założono pierwszą księgę hodowlaną oraz utworzono pierwszy standard rasy.
Etymologia słowackiej nazwy tej rasy psa gończego - Slovenský kopov nie jest do końca poznana. František Horák twierdził, że słowo kopov oznacza psa gończego i jest stosowane na Słowacji od wielu lat. Istnieje także wersja druga, która powołuje się na słownik opublikowany w latach 1825 - 1827, w którym kopol to określenie "czarnego psa myśliwskiego z jasnymi plamami nad oczyma".
W roku 1988 powstał w Bratysławie klub hodowców gończego słowackiego.
Pies tej rasy jest psem aktywnym, o dobrym węchu i dużej zdolności do trzymania tropu. Cięty, przyzwyczajony do pracy samodzielnej posiada wyostrzony zmysł orientacji w terenie oraz wytrwały głośny gon przy wielogodzinnej pogoni na ciepłym tropie lub śladzie. Gończy słowacki jest rasą psów trudną do ułożenia.
Współcześnie na Słowacji jest nadal psem hodowanym głównie przez myśliwych do polowań na czarną zwierzynę i na drapieżniki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz