niedziela, 27 grudnia 2009
Alaskan Malamute
Grupa V
Szpice i psy ras pierwotnych (pierwotne psy myśliwskie, nagie psy, psy z pręgą)
Wzrost - pies 63,5 cm, suka 58,5 cm
Masa ciała - pies 38 kg, suka 34 kg
Szata - średniej długości, gruby włos pokrywowy z gęstym miękkim podszerstkiem
Umaszczenie - dopuszczalne wszystkie maści, najczęściej od jasnoszarej po czarną a także sobolowa i jej odcienie aż do rudej, z białym brzuchem i z białymi znaczeniami na kufie i łapach
POCHODZENIE RASY: USA
Został wyhodowany przed wiekami przez prowadzące koczowniczy tryb życia plemię Eskimosów. Potrzebowali oni nie tyle psa szybkiego, ile silnego, który zdołałby uciagnąć sanie. Alaskan Malamute jest więc czymś w rodzaju swoistego ciągnika.
Ponieważ jest bardzo lajalny i silnie przywiązuje się do ludzi, doskonale nadaje się na psa domowego i rodzinnego, co wyróżnia go spośród wszystkich innych północnych psów zaprzegowych. Jest inteligentny, godny zaufania, najczęściej przyjaźnie nastawiony do obcych, ale gdy w pobliżu znajdują się koty lub inne mniejsze zwierzęta, należy go uważnie pilnować.
Ma on mocną, zwartą budowę ciała i jest bardzo wytrzymały, lecz niezbyt dobrze znosi upały. Potrzebuje niezwykle dużo ruchu, więc powinien mieszkać w domu z ogrodem lub jeszcze lepiej na wsi - ostatecznie ciągle jeszcze jest psem pracującym. Malamut jest niezalezny i bardzo silny, totez chętnie dominuje. Z tego względu juz w wieku szczenięcym musi być prowadzony silną ręką i konsekwentnie wychowywany. Jest niemal pozbawiony charakterystycznego psiego zapachu, ale jest z nim inny kłopot: na wiosnę i w lecie obficie gubi gęsty podszerstek. Jeśli nie zostanie fachowo wytrymowany, z pewnością dporowadzi domowników do obłędu.
Malamut nadaje się dla ludzi aktywnych i przedsiębiorczych, którzy chą mieć dużego i silnego psa. Jeśli dobrze go wychowają, będzie niemal idealnym, a przy tym bardzo atrakcyjnym towarzyszem.
PIELĘGNACJA SIERŚCI - 9/10
SPACERY - 10/10
ŻYCIE W MIEŚCIE - 2/10
CZĘSTE CHOROBY:
- dysplazja satwu biodrowego
- niedobór cynku
- problemy z tarczycą
- achondroplazja
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz